Hava kuvveti, Suriye ordusunun 2011 yılından şu ana kadar silahlı gruplara karşı operasyonları açısından güçlü bir noktayı oluşturuyor. Aralarında ‘MANPAD’ omuzda taşınan füzeler olmak üzere uçaksavar silahları çatışma yılları boyunca Suriye hava aktivitesi için gerçek tehdit oluşturdu. Bu tehdit son olarak bu füzelerden kargoların Halep’te silahlı gruplara ulaşmasından sonra arttı. Bu füzeler Suriye’de ABD alternatif planında kahraman rolü oynayabilir mi? Suriye hava kuvveti 2009 yılından bu yana uçakların teknik durumunu değerlendirmek, önleme ve bombardıman uçaklarının gelecekteki ihtiyaçlarını belirlemek için programa girdi. Bu değerlendirme, aralarında Rusya’yla SU-24 bombardıman uçakları filosunun aynı yılda sınırlı imkanlara sahip ‘MK’ düzeyinden ‘KAB-500’ bombaları, ‘KH-59’, ‘KH-31’ gibi modern füzeler taşıma gücüne sahip, gelişmiş seyrüsefer, nişan alma ve ateş yönetimi cihazlarına sahip ‘M2’ düzeyine modernizasyonu için anlaşma imzalanması gibi birçok önlemle sonuçlandı. Anlaşma tümüyle uygulandı. Suriye Hava kuvveti aynı yıl önceden Beyaz Rusya Hava kuvvetine hizmet eden, eski ‘MİG-23 BN’ ve ‘MİG-23 MF’ bombardıman filosunu desteklemek için hava muharebesinde iyi imkanlara ve en uzun menzil radarına sahip aralarında çift koltuklu 9 ‘MİG-23 UB’ eğitim versiyonu ve 23 ‘MİG-23 MLD’ bombardıman uçağı olmak üzere toplam 32 ‘MİG-23’ bombardıman uçağı teslim aldı. 2011 yılı başlarına kadar Suriye Hava kuvveti bu tipten 15 bombardıman uçağını Nayrab havaalanında onarım ve rehabilite tesisinde yeniden rehabilite etti ve bombardıman uçakları kapsamında hizmete soktu. ‘MİG-23 ML’ tipindeki birçok bombardıman uçağı 2008’den 2010 yılına kadar olan dönemde Rusya’da yeniden rehabilite edildi. Bu değerlendirme ‘RP’ keşif ya da ‘PD’ avcı versiyonlarında olsun yüksek bakım maliyeti nedenliyle kalan ‘MİG-25’ avcı uçaklarının hizmetten çıkarılması konusunda tavsiyeyi kapsadı. Bu tavsiye aşamalı olarak uygulandı. Ancak ‘PU’ eğitim versiyonundan 2 uçak çalışır vaziyette korundu. Bu değerlendirme Suriye Hava kuvvetinin ‘B’ ihraç versiyonundan 60-70 arasında sahip olduğu birinci saf avcı uçaklarından ‘MİG-29’u kapsadı. Rusya ile bazı avcı uçaklarının ‘SMT’ standardına geliştirmeye başlamak için 2010 yılında anlaşma imzalandı. Bu standartta daha büyük uçuş menziline, kokpitin gelişmiş ekipmanlarına ve daha büyük kara taarruz imkanlarına sahip sınırlı sayıda Suriye avcı uçağı geliştirildi. Ayrıca Suriye 2012 ve 2013 yıllarında 1-2 filo arasında gelişmiş ‘MİG-29 M2’ avcı uçakları satın almak için Rusya ile birkaç anlaşma imzaladı. Gerçekten Rusya’da 2 avcı uçağı ve yaklaşık 36 ‘YAK-130’ tipinde ileri eğitim uçağı üretildi. Ancak bu anlaşmalar Suriye’deki durumdaki gelişmeler nedeniyle şu ana kadar uygulanmadı. (1.BÖLÜM SONU)