Bunu kimse fark edemiyor mu. Düşünceler selinin bir damlasında boğulıyoruz çoğu zaman. Boğulurken neler geliyor aklımıza; gerçekler mi? Sanmam işte o an gerçeküstücülük başlıyor bizde, binevi boyut değiştirip, yapmamız gereken ve asla tam bir şekilde yapamayacağımız olayları gerçekleştirme arzusuyla kapatıyoruz gözlerimizi. Kapatıyoruz ki gerçek olduğunu düşünelim belkide düşündürelim...

Bugün geldiğimiz noktaya bakıyorum.Yüzyıllarca öncesinden değişmiş olan ne var diye.Etrafımızda saldırmaya hazır bekleyenler bir yana dursun birde aylardır hepimizn kafasını kurcalayan bir Ergenekonumuz oldu.Kimin kurgusu, oyunu olduğunu zaman gösterecek ama işlerin giderek sarpa sardığı ortadadır.Yapılan sayısız dalgaların, yargılamaların ardında elde ne kalmıştır zihinlerde; ne mi? Darbe, darbeciler, suçlu, boşuna harcanan zamanlar ve de en önemlisi bundan sonra hep alnına kara sürülmüs bir Ergenekon.Olanlardan duyduğum rahatsızlığı bile istediğim gibi ifade edemiyorum çünkü artık herkes biliyor ki '' Her fani birgün Erkonokun'u tadıcaktır''. İşte biz bu hale getirildik.Ergenekonu ağzımıza alamaz hale.Bu psikolojik operasyon planlayanlar için en azından ergenekonun kötü anılmasını sağladığından dolayı bile büyük başarıdır.Kutsal değerlerimiz bu şekilde birer birer batırılırken, biz bunlara bakmakla yetiniyoruz.

Olanlara kısa bir süre ahlıyoruz, vahlıyoruz biraz da ağlıyoruz ama yine ve yine yanılgılar içinde geçmişi unutmanın önüne geçemiyoruz.Yapılan üç beş lakırdının ardından kapatıyoruz kapıları.. sonra normalleşiyor herşey, bu normal olmayan oyunda güya hepimiz normal insanlarız ya, bunu nasıl başarıyıruz anlayamıyorum doğrusu.Herşey anormal bir şekilde çarkını dönderirken biz kendimize, normal olarak değerlendirdiğimiz normlar içinde yer buluyoruz, sıkışıyoruz bir köşeye, çoğu zaman yok oluyoruz. Fikirlerimizi söylemekten korkuyoruz, gerçeklerin üstüne gidemiyoruz.Üstümüzde bu kadar büyük oyunlar oynanıyorken; peki niye bukadar basit düşüncelerimiz, hayallerimiz, kendimiz.

ÇÜNKÜ BİZ KENDİMİZİ BUNA İNANDIRMIŞIZ.....