21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü

İstihbarat Yöntemleri Eğitim Programı

(20-21 Nisan 2019 - İstanbul)

21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü

Siyaset, Strateji ve Liderlik Okulu

Liderlik ve Stratejik Yönetim Sertifika Programı

21. YÜZYIL TÜRKİYE ENSTİTÜSÜ

SAFRANBOLU KONGRESİ
(26-28 NİSAN 2019)

21. YÜZYIL TÜRKİYE ENSTİTÜSÜ

4. TÜRK DIŞ POLİTİKASI KONGRESİ

ANTALYA

3-5  MAYIS 2019

Başlangıçta resmi makamlarca dile getirilen “100bin kırmızı çizgimiz” ifadesi, görüldüğü gibi birkaç ay içerisinde aşılmış, Bugün kayır altına alınan Suriyeli sayısı 3 milyon 600 bini geçmiştir. Kayıt altına alma işlemlerinin hızı azalmışsa da devam etmektedir.

Türkiye'nin Şubat 2019 ayında dış politikası gündeminde öne çıkan konular ve gelişmeler Gözde Kılıç YAŞIN'ın derlemesiyle Türk Dış Politikası Gündemi Şubat 2019 raporunda 21. Yüzyıl Türkiye Enstitüsü üyeleri için yayımlanmıştır. 

Son günlerde Hindistan ile Pakistan arasında sıcak çatışmaya dönüşen olayların ne anlama geldiğini, öncesini ve muhtemel gelişmeleri Enstitümüzün Güney Asya (Pakistan-Hindistan) uzmanı, yüksek lisans tezini Pakistan üzerinde hazırlayan, doktorasını “Keşmir Sorunu ve Hindistan-Pakistan İlişkileri Üzerine Etkileri” tez konusuyla yapan Dr. Cengiz Topel MERMER değerlendirdi. 

Günümüzde yaşanan nüfus yoğunluğunun şehirlerde hızlı artması ve ekonomik faaliyetleri artırma girişimleri, altyapı yatırımlarına olan ihtiyacı da beraberinde getirmektedir. Ülkelerin sahip oldukları kamu gelirleri ile bu yatırımları aynı hızla karşılaması da mümkün olmamaktadır. Bundan dolayı kamu otoriteleri yeni yöntemler ve modeller geliştirmişlerdir. Bunlardan birsi de kamu özel işbirliği modelidir.

Geçmişten bugüne Türkiye’nin Doğu Karadeniz Bölgesi’nde bir Pontus bölgesi/devleti kurmak için çok boyutlu yıkıcı faaliyetler sürdürülmektedir. 20. yüzyılın başında Doğu Karadeniz’in Türkiye’den koparılması için ayaklanmalar, çetecilik faaliyetleri ve Müslüman Türk nüfusa karşı etnik temizlik gerçekleştirilmiştir. İstiklal Harbi sonrasında uzun süre sessiz kalan Pontusçuluk faaliyetleri, 1980’lerden itibaren Yunanistan merkezli olarak tekrar başlamıştır. Doğu Karadeniz’den 1923’te Yunanistan’a göç eden Ortodokslara kurdurulan Pontus dernekleri, ikinci dönem Pontusçuluk faaliyetlerinin örgütsel belkemiğini oluşturmuştur.