Yılda 30-33 milyon ton ham petrol, 10-12 milyon ton petrol ürünleri, ortalama 50 milyar m³ doğalgaz ve 30-35 milyon ton kömür ithal eden ve bu kaynaklar için 50 – 55 milyar dolar döviz ödeyen bir ülke 1990 yılında %52, 2002’de %68, 2017’de %76 ve 2020’de %70 oranında dışa bağımlı hale gelmişse ve de bu kaynakları kullanmak mecburiyetinde ise enerji bağımlılığından kurtulması bu politikalarla oldukça zor olduğu görülmektedir.

Enerji meselesini teknik ve tatbikattaki neticeleri açısından incelemeden önce Türkiye’nin dünya ekonomisindeki yerine çok kısa bir göz atalım.

Kalkınma nedir? Genel manada kalkınma, bir ülkede üretimin ve o ülkede yaşayan insanların milli gelirlerinin artmasının yanı sıra toplumun sosyal ve kültürel değerlerinin iyileştirilmesi, yenileştirilmesi ve medeniyetin ilerlemesine paralel olarak değiştirilmesi şeklinde tanımlanabilir.

Tabiat olayları dünya var olduğundan beri yani 4,5 milyar yıldır bazen yerel olarak küçük çapta, bazen bir bölgeyi, bazen de tüm dünyayı sarsan, yıkan, yeni kıtalar, dağlar, denizler ve okyanuslar meydana getiren afetler olarak karşımıza çıkmaktadır.

1800 yıllarda dünyada kişi başı 40.000 m³ civarında olan su miktarının 1990’lı yıllardan itibaren 6840 m³’e düştüğünü ve de 2025 yılında da 4692 m³’e düşeceğini biliyor musunuz?

Bu ülkede Sevgililer Günü, Dünya Kadınlar Günü, Dünya Hemşireler Günü, Kardeşlik Haftası, Yazarlar Günü, Avukatlar Günü, Gazeteciler Günü, Dans Festivali, Film Festivalleri, Enginar Festivali, Kiraz Festivali, Portakal Çiçeği Festivali vb. gibi birçok etkinlik coşku ile kutlanırken 22 MART SU GÜNÜ pek hatırlanmaz. Sebebi nedir?

Yüz milyonlarca yıldır insan, hayvan ve bitkilerin yaşama kaynağı olan suya ihanet eden mahlûkatın her şeyde olduğu gibi insan olması, insanın kendi sonunu hazırlama yolunda hızlı ve kararlı adımlar attığını göstermektedir. Su konusunda yakınlarınızdaki insanlar ne bilmektedir? Ülke yönetiminde bulunanların bu konudaki bilgileri nedir? Daha ilerisi, dünyada söz sahibi olan ülkelerin ileri gelenleri suyun bir müddet sonra dünyanın en önemli meselesi haline geleceğini bildikleri halde eğer bazı tedbirler almışlarsa niçin gündeme getirmemektedirler? Su konusunu kiminle görüşseniz size, suyun insanlık için bir nimet ve hak olduğu, medeniyetlerin gelişmesinde önemli rol oynadığı gibi içi boş ifadelerle fikirlerini beyan ederler. Hatta daha ileri gidip su sıkıntısı çeken insanlara yardım etmenin bir insanlık borcu olduğunu dile getirirler. Ama gelin görün ki, BM’in 2017 yılında hazırlamış olduğu raporda, dünya genelinde 2,1 milyar kişinin temiz suya ulaşamadığı ve 4,5 milyar kişinin ise sıhhi temizlik hizmetlerine erişim imkânı olmadığını, ayrıca WWF (Dünya Doğayı Koruma Vakfı) tarafından açıklanan Yaşayan Gezegen Endeksi’ne göre, 1970 yılından bu yana tatlı su kaynaklarına bağlı yaşayan canlı türlerinin %37’sinin yok olduğunun bilinmemesi mümkün müdür? Dünyayı rahatsız eden, insanları fakirleştiren her konuda olduğu gibi su meselesi de, her ne hikmetse insanların görüş alanlarının dışında tutulmaktadır. Su ve savaş kelimeleri yan yana geldiğinde vakit çok geç olacaktır. Günümüzde dünyada yıllık su tüketimi kişi başına 800 m³ olup, toplam tüketilen su miktarı 5.000 milyar metreküptür. Bu rakam 2050 yılında 9 milyarı geçecek dünya nüfusu için 7.000 milyar metreküpü geçecektir.

Su hakkında bazı teknik bilgiler vererek hikâyesini anlatmaya çalışalım. Yerkürenin 3/4’ünün kaplayan su dünyada nasıl oluşmuştur? Bilim insanları, dünyadaki suların iki şekilde meydana geldiğini ileri sürmektedir. 

1.Yanardağlardan fışkıran gazlarla birlikte su buharının çıkması sonrası, önce bulutlar meydan geldi, sonra da yağmurlar yağdı. 3-3,5 milyar yıl önce dünya volkanik patlamaların yoğun olduğu bir ortama sahipti. Magmatik, volkanik kayaçlar dünyayı kaplıyor, kayalar yavaş yavaş katılaşıyor ve yeryüzünde de bazı oluşumlar şekilleniyordu. Yukarı çıkan gazlar soğumaya başlıyor ve yeryüzündeki kayalarla temas ettiklerinde su damlacıkları meydana geliyordu.

2.Buzullardan ibaret kuyruklu yıldızların ve donmuş asteroitlerin dünyaya çarpması neticesinde, içlerinde bulunan sular açığa çıktı ve dünya sularla örtüldü.

Yüzyıllardır dünyada kullanılan ve akan milyonlarca metreküp su miktarında çok önemli değişiklikler meydana gelmemiştir. Ancak zaman içinde insanoğlunun tabiata verdiği zararlar neticesinde kuraklıklar olmuş ve halen de kuraklık belirli bölgelerde devam etmektedir. Dünya üzerindeki suların buharlaşması neticesinde bulutlar meydana gelir, yağış olur ve sular toprağa düşer göl, nehir, yeraltına, deniz ve okyanuslara ulaşır. Bu döngü böylece devam eder.

      (Şekil-1)  

Dünya’nın yüzölçümü 510 milyon km²’dir. Bunun 361 milyon km²’sini (%70,8) sular, 149 milyon km²’sini de (%29,2) karalar teşkil etmektedir. Mevcut suların %97,5’i deniz ve okyanuslarda bulunan tuzlu sular, %2,5 ise kullanılabilir olan tatlı sulardır. Dünyadaki toplam su miktarının yaklaşık 1,4 milyar km³ olduğu kabul edilirse, bu suyun 1,3 milyar km³’ü tuzlu su (%97,5), 35 milyon km³’ü ise (%2,5) tatlı sudur. Dünya yüzeyine düşen yıllık ortalama yağış miktarı 120.000 km³civarındadır. Bu su miktarının da yaklaşık 43.000 km³’ü nehirler vasıtası ile deniz, okyanus ve göllere ulaşmaktadır. Kullanılabilen su miktarı ise ancak 9.000 km³’tür. Görüldüğü gibi dünya tatlı su kaynakları oldukça sınırlıdır. Dünyada kullanılabilir tatlı su varlığının % 36’sı Asya, % 25’i Güney Amerika, % 15’i Kuzey Amerika, % 11’i Afrika, % 8’i Avrupa ve % 5’i Okyanusya kıtalarında bulunmaktadır. Brezilya 8 trilyon 233 m³, Rusya 4 trilyon 507 m³, ABD 3 trilyon m³, Çin 2 trilyon 830 m³, Peru ve Hindistan 2 trilyon m³, Venezuela 1 trilyon m³, İngiltere 147 milyar m³, Almanya 154 milyar m³,  İspanya 112 milyar m³, Türkiye 214 milyar m³ tatlı su potansiyeline sahip ülkelerdir. Tatlı su kaynakları bakımından Türkiye 180 ülke arasında 42. sırada yer almaktadır. Şekil-2’de ülkelerin su kaynakları gösterilmektedir./Kaynak/Journal. İst/2018)