Esad Rejiminin Hava Kuvvetleri Çöktü

Rejim uçaksavar ateşiyle birçok uçağını kaybetti. Rejim, pilotların tecrübesinin gelişmesi, Rus ve İranlı askeri uzmanların ve teknoloji yardımlarıyla kayıpları düşürmek için aralarında 4 km.yi aşan yüksekliklerde bombardıman, gece bombardımanı ve ani saldırılar olmak üzere birçok taktiğe başvurdu. Birçok uçağını kaybetmesini sınırlandırdı. Ancak durduramadı. Uçakların sayısındaki çelişki rejimi elindeki yaklaşık tüm uçakları bombardıman operasyonlarında kullanmaya itti. Çoğu durumlarda Mİ-14 deniz helikopterlerini 5 km.ye ulaşan irtifalardan kara bombardımanı için kullanılması gibi orijinal tasarımıyla uygun olmayacak şekilde kullandı. Bu arada uçak bu irtifada uçmak için dizayn edilmedi. Aynı şekilde Temelde önleme uçakları olarak tahsis edilen MİG-21, MİG-23 uçakları kara bombardımanı için kullanıldı. Muhtelif türlerdeki eğitim uçakları bombardıman operasyonlarında kullanıldı. Savaştan önce rejim nezdindeki uçakların sayısı jet, helikopter ve nakliye olmak üzere 800 uçak civarında idi.(570 sabit kanatlı ve 191 helikopter) Ancak çatışmaların seyri sırasında rejim Özgür Suriye Ordusu ateşiyle haftada bir uçak (teyit edilmiş) kaybetti. Rejimin yitirdiği toplam sayı yaklaşık olarak 220 uçak. Bu arada rejim Deir Ezzor havaalanında olduğu gibi bilinmeyen sayıda uçağı ÖSO’na bağlı füzeler ve topçu ateşiyle yitirdi. Rejim ister Teftenaz ister Jirah ister Tabaka ister Marj As Sultan olsun elinden çıkan birçok havaalanında çok sayıda uçağı kaybetti. ÖSO ya da rejimin ilan etmediği sessiz kayıplar var. Bunlar işletme ömrünü tamamlaması nedeniyle hizmetten çıkan, arızalanan ve uçamayan uçakların kayıpları. Havaalanlarına girmeden bu uçakların sayısını bilmek olanaksız. Rejim 80 civarında uçağı kullanmaktan aciz. Bunlar tanklara karşı kullanılan Gazelle helikopteri. Aynı şekilde teknik durumu birçok belirsizliğe neden olan MİG-25 uçağı. Kara bombardımanı için elverişli değil. Esad rejiminin teyit edilmiş uçak kaybı 300-400 uçağa ulaşıyor. Hizmetteki uçakların etkin sayısı 350-400 uçağı geçmiyor. Rejimin şu anda sahip olduğu uçaklarının toplam sayısı savaştan önce sahip olduğu toplam sayının yarısını geçmiyor. Rejimin muhtelif türlerdeki uçaklarının çoğunluğu (MİG-21, MİG-23, SUKHOİ 22, Mİ-17, Mİ-8, Mİ-14, KAMOF 27, ALBATROS 39, GAZELLE) 1990 öncesine ait. Rejim sadece 3 havaalanından günlük olarak 40 sorti yapıyor. Onlarca sorti kalan havaalanlarından yapılıyor. ABD araştırmasına göre, rejim ayda 3 bin sorti uyguluyor. (savaştan önce en az 6 katıydı) Rejim uçakların tüketimini azaltmak ve uçuş sırasında olağanüstü arıza meydana gelmesinden korktuğu için havaalanının 100-200 km.operasyon çerçevesi kapsamında çevreleyen bölgeden sorumlu olmasına dayanan savunma daireleri kavramına dayanarak uçuş süresini azaltmaya çalışıyor. Bunun için Deir Ezzor ve Kamışlı havaalanı önemli iki havaalanı sayılıyor. Güçlü bir şekilde o ikisini korumaya çalışıyor. Zira kaybedilmesi Suriye’nin batısında konuşlu havaalanları ve doğu bölgeleri arasındaki mesafenin uzaklığı ve bu meydanlardan Deir Ezzor doğu kırsalına doğru helikopter sortilerinin uygulanmasının güçlüğü nedeniyle uçakları üzerine ilave baskıya neden oluyor. Rejim nezdinde bulunmaya devam eden MİG-29 uçakları şu ana kadar sınırlı çerçevede kullanıldı. Öyle anlaşılıyor ki rejim hali hazırda birçok nedenden ötürü özellikle de SUKHOİ 24 uçaklarının hizmette etkin bir şekilde bulunması ve Türkiye gibi komşu ülkelerle hava çatışmaları meydana gelmesi durumunda ihtiyaç duyulacağı için kullanmayacak. Hafta geçmiyor ki rejim bir ya da iki uçağını kaybetmesin. Kalan uçakların yükü artıyor. Rejimin hava kuvvetlerinin çöktüğünü söylemek mümkün. 150-200 uçağı kaybetmesi 1-2 yıl sürmeyecek. Çoğu kişi rejimin kendisini destekleyen ülkelerden ilave uçaklar elde ettiğini bilmiyor. İran’dan 10 civarında SUKHOİ-22 uçağı elde etti. Rusya’dan YAK-130 uçakları ve Mİ-17 helikopterleri elde etmek için girişimleri var. Bu uçaklar gözükmedi. Ve şu ana kadar ulaşıp ulaşmadığı bilinmiyor. Rejimin yakında helikopter ya da jet uçakları elde etmesi birçok nedenden ötürü mümkün görülmüyor. Ayrılması ve sahilde Alevi yakası ya da devletçiği oluşmasına karar verdiği anda düşman çevresinden kendisini korumak için önceden elde etmediği türde büyük silahlar elde edecek. Rejim uçaklarının her hava sortisi Esad rejiminin hava kuvvetlerinin sonunu yaklaştırıyor. Esad rejiminin ister Türkiye ister Ürdün ister Suudi Arabistan olsun komşu ülkelerle hava çatışması öldürücü darbe olacak ve akabinde ebediyete kadar çökecek.