18 Mayıs 1944'te bir gecede Kırım Tatarlarının hayvan vagonlarıyla Sibirya'ya ve Urallar'a sürülmesiyle 'vatan' kavramının, Kırım Tatarları için artık hayal ve düşten ibaret olacağı sanılmıştı. II.Dünya Savaşı'nda Kırım Tatarlarının Nazilerle işbirliği yaparak Sovyetlere ihanet etmesi Stalin tarafından bu sürgünün sebebi olarak gösterilmişti.

Oysa savaştaki Kırım Tatarları bu savaşta Nazi işgaline karşı vatanlarını savunmuşlar, birçoğu şehit ve esir olmuştur. Esir düşen bazı Kırım Türklerinin Nazilerle işbirliği ile suçlanmasından dolayı, savaşla hiçbir alakası olmayan yaşlılar ve çocuklar hayvan vagonlarıyla Stalin tarafından Kırım dışına çıkarılmıştır. Sonucunda ise yok olmaya mahkum bırakılan, soykırıma maruz kalan bir halk vardı.

Vatanlarını daima kalbinde yaşatan, Kırım'a geri dönme heyecanını bir gün olsun kaybetmeyen Kırım Tatarlarının bir kısmı Sovyetler Birliği'nin dağılmasıylaKırım'a geri dönebilmiştir. Çeşitli imkansızlıklardan dolayı Kırım'a geri dönemeyenler ise sadece geri dönmeyi umut etmektedir.

Kırım'a geri dönenlerin ise barınma, eğitim, sağlık gibi sorunları halen devam etmekte, kültürel ve sosyal asimilasyon had safhada sürmektedir.Bu sorunların giderilmesinde şüphesiz ki Türkiye'nin önemi büyüktür.