Türkiye ve KKTC Millî Kıbrıs Davamızda 1974’den sonra BMGS’nin “iyi niyet görevi” [mission of good offices] çerçevesinde Kıbrıs’ta taraflar arasında eşit düzeydeki [on an equal footing] müzakerelerle “iki toplumlu, iki kesimli federal çözüm” [bicommunal, bizonal federal solution] hedefi doğrultusunda politika izlemişlerdir.

Statü “Silâhsızlandırılmış” Değil, “Askersizleştirilmiş” [1]

Türkiye’yi doğrudan ilgilendiren dış politika konuları, Türkiye’nin bunlarla ilgili uygulamaları, iç politika mülâhazalarına yer verilmeden ve “zafer” veya “hezimet, mağlubiyet” gibi nitelemeler yapılmadan, sadece olgular göz önünde tutularak ve millî menfaatler kriteri esas alınarak tarafsız bir yaklaşımla değerlendirilmelidir.

Türkiye’nin, 1923 Lozan Antlaşması ve Boğazlar Sözleşmesi ile 1947 Paris Antlaşması’na göre “askersizleştirilmiş” (gayrıaskerî) [demilitarized] statüye bağlanan Ege’deki belirli adaların bu statülerine Yunanistan’ın riayet etmesini istemesinin sağlam tarihî, coğrafî, hukukî, siyasî arka zemini ve temeli vardır.

1. Giriş

Rusya’nın geçtiğimiz 24 Şubat’ta Ukrayna’ya saldırması özellikle Avrupa devletlerinde güvenlikle ilgili endişeleri arttırdı. 

İslâm İşbirliği Teşkilâtı’nın (İİT) Bakanlar Konseyi’nin 48. Dönem toplantısı 22-23 Mart 2022’de İslamabad’da yapıldı.

İsmi Türk Milleti’nin millî Kıbrıs davasıyla özdeşleşmiş ve hayatı da “millî dava” ile bütünleşmiş olan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin (KKTC) Kurucu Cumhurbaşkanı Rauf R. Denktaş’ı ebediyete intikalinin 10. yıldönümünde sevgi, saygı, özlem ve rahmetle anıyoruz.

Tatar’ın Gerçekçi Hamlesi

Türkiye Barolar Birliği’nin inisiyatifiyle ve O’nun çatısı altında “Millî Davamız” Kıbrıs hakkında 19-21 Eylül 2019’da düzenlenen Panel’de  yaptığım takdimde, Kıbrıs müzakere sürecine ilişkin olguları ve Ada’daki gerçekleri belirttikten sonra Kıbrıs uyuşmazlığının çözüm şekli hakkında görüş ve düşüncemi şöyle ifade etmiştim: